Com przyrzekł BoguC am G CCom przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, am dm G CDotrzymać pragnę szczerze. am G CKościoła słuchać w każdy czasam dm G CI w świętej wytrwać wierze. F G amO Panie Boże, dzięki Ci, C F G CŻeś mi Kościoła otwarł drzwi, am dm G CW nim żyć, umierać pragnę. W Kościele tym jest z Ciałem, KrwiąBóg pod osłoną Ciałem karmi duszę mą,by żyła w nim dla to wierzyć zawsze mocno chcę, Bo tego Kościół uczy mnie. W nim żyć, umierać pragnę. Mój Zbawca wie, czego mi prosić będę rzewnie,On pokieruje wszystkim tak,Że niebo zyskam tą pokrzepiam się,Bo Kościół tak naucza nim żyć, umierać pragnęRozalia Rendu. 4 maja, 2023 Klaudia Zostaw komentarz. Rozalia Rendu, fr. Rosalie Rendu, właśc. Jeanne Marie Rendu (ur. 9 września 1786 w Confort, zm. 7 lutego 1856 w Paryżu) – francuska zakonnica, szarytka (SM) błogosławiona Kościoła rzymskokatolickiego. Zamieszczono w: Święci i błogosławieni. ← Rozalia z Palermo. Róża Chen W Płocku, z udziałem kard. Stanisława Dziwisza, odbyły się uroczystości upamiętniające 100. rocznicę urodzin i chrztu Karola Wojtyły - św. Jana Pawła II. Trwałą papieską pamiątką w Płocku jest odtąd mozaika w oknie domu biskupiego, którą pobłogosławił kard. Dziwisz, wieloletni sekretarz papieża Polaka. ks. Włodzimierz Piętka /Foto Gość To była największa diecezjalna uroczystość w dobie pandemii koronawirusa. W odróżnieniu od innych obchodów w Polsce, te płockie uroczystości były związane z 100. rocznicą chrztu Karola Wojtyły. – Podziękujmy dziś Bogu za nasz chrzest. Dostąpiliśmy przecież tej samej łaski, co przyszły papież. Zostaliśmy naznaczeni niezatartym na całą wieczność znamieniem przynależności do Jezusa Chrystusa. Staliśmy się Jego uczniami i członkami Kościoła – wielkiej wspólnoty ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana, ogarniającej dziś wszystkie kontynenty, narody, kultury i języki. Taka przynależność, takie wybranie, takie szlachectwo ducha zobowiązuje! – mówił kardynał na Mszy św. Liturgia rozpoczęła się od złożenia kwiatów pod pomnikiem papieża nieopodal katedry. Przy ołtarzu ustawiono obraz i relikwie świętego. – Kościół płocki pragnie wyśpiewać Te Deum laudamus z okazji 100. rocznicy chrztu Karola Wojtyły – św. Jana Pawła Wielkiego. Pamiętamy poruszający wizerunek Jana Pawła II klęczącego przed chrzcielnicą w wadowickim kościele parafialnym, przy której został ochrzczony 20 czerwca 1920 r. Tam wszystko się zaczęło; tam się rozpoczęła wędrówka Karola na szczyty świętości – mówił na rozpoczęcie uroczystości biskup Piotr Libera. – Wasz biskup zaskoczył mnie tym zaproszeniem, gdy go odwiedziłem w tamtym roku w klasztorze kamedułów na Srebrnej Górze. Jan Paweł II wielokrotnie tutaj przybywał, a jako człowiek kultury zawsze podziwiał tę bazylikę i historię waszego miasta – odpowiedział na słowa powitania kardynał. Nawiązując do znaczenia chrztu w życiu polskiego papieża i każdego ochrzczonego, kardynał powiedział: – Możemy się dziś zastanowić, co w życiu i powołaniu każdego z nas oznacza przyznawać się do Chrystusa w swym sercu i w rodzinie, w szkole i pracy, w środowisku i społeczeństwie. Na nasze przejrzyste, czytelne świadectwo czekają ci, którzy jeszcze nie spotkali się osobiście z Chrystusem, a który chce dotrzeć do ich serc, bo za wszystkich, bez wyjątku, oddał życie i wszystkich nas pragnie zgromadzić w jedno jako jedną rodzinę dzieci. Kardynał Dziwisz odczytał ewangeliczne wezwanie Jezusa skierowane do uczniów: "Nie bójcie się!" do życia i drogi wiary papieża Polaka. – Jan Paweł II wzywał nas, byśmy się nie lękali, bo sam się nie lękał. Głosił odważnie prawdę Bożą, niczego nie pomijając. (…) Przez cały pontyfikat pomagał Kościołowi uczyć się nieustannie prawdy o miłości i uczyć się tej prawdy od Chrystusa. Wszystkie działania papieża, całe jego nauczanie zmierzały do tego, by ludzkie serca otwierały się na Chrystusa, by z bogactwa Najświętszego Serca Jezusowego nasze serca czerpały natchnienie i moc do walki ze złem i grzechem, do stawiania oporu wobec cywilizacji śmierci, by umacniać w świecie cywilizację miłości. Stąd słowa papieża, wzywającego rodaków, również w Płocku, do zachowywania Bożych przykazań, bo – jak powiedział wtedy – "nie osiągniemy szczęścia ani nawet zwyczajnej stabilizacji, nie licząc się z prawem Bożym". Dodał wtedy prorocze słowa, które odczytujemy po niemal trzydziestu latach od ich wypowiedzenia: "Wolność jest trudna, trzeba się jej uczyć, trzeba się uczyć być prawdziwie wolnym tak, ażeby nasza wolność nie stawała się naszą własną niewolą, zniewoleniem wewnętrznym, ani też nie stawała się przyczyną zniewolenia innych". Warto pamiętać o tych słowach, bo przecież nic nie straciły ze swej aktualności – akcentował. – Minęło już sporo czasu od wizyty Jana Pawła II w Płocku. Mijają również lata od jego odejścia do domu Ojca. Co nam pozostawił? Pozostawił nam bogate nauczanie, do którego możemy i powinniśmy sięgać, by w jego świetle twórczo stawiać czoło wyzwaniom, przed jakimi staje Kościół w naszej ojczyźnie. Pozostawił nam świadectwo wiary, nadziei i miłości. Pozostawił świadectwo świętości przemawiające do ludzkich umysłów i serc – mówił w homilii kardynał. – Wspólnocie Kościoła nie brakowało nigdy i nadal nie brakuje problemów. Nie uchylamy się od odpowiedzialności. Nie odrzucamy krytyki, ale nie chcemy na tym poprzestać. Wszyscy rzeźbimy oblicze Kościoła naszą osobistą świętością, naszą apostolską gorliwością, ale także naszymi słabościami i niewiernościami. Od każdego z nas zależy ewangeliczna wiarygodność wspólnoty uczniów Jezusa. Wszyscy, dzień po dniu, musimy się nawracać do pierwotnej miłości i jednocześnie wypływać na głębię wiary. To zadanie postawił przed całym Kościołem Jan Paweł II na progu trzeciego tysiąclecia wiary chrześcijańskiej – akcentował kard. Dziwisz. A gdy po zakończeniu Mszy św. pobłogosławił mozaikę przedstawiającą św. Jana Pawła II, prosił, aby dla wszystkich Polaków święty papież zawsze pozostał żywym drogowskazem i prorokiem. W Mszy św. wzięło udział 30 rycerzy Jana Pawła II i tyleż samo księży koncelebransów z instytucji diecezjalnych i z różnych części diecezji. Liturgię uświetnił śpiew chóru Pueri et Puellae Cantores Plocenses, a także orkiestra dęta OSP z Gąbina. Tekst modlitwy: Do św. Michała Archanioła. Święty Michale Archaniele! Wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, Wodzu niebieskich zastępów, szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą 1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerze. Kościoła słuchać w każdy czas I w świętej wytrwać wierze. O, Panie, Boże, dzięki Ci, Żeś mi Kościoła otwarł drzwi. W nim żyć, umierać pragnę. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią Bóg pod postacią chleba. Swym Ciałem karmi duszę mą, By żyła w nim dla nieba. W to wierzyć zawsze mocno chcę, Bo tego Kościół uczy mnie. W nim żyć, umierać pragnę. Mój Zbawca wie, czego mi brak. Gdy prosić będę rzewnie, On pokieruje wszystkim tak, Że niebo zyskam pewnie. Nadzieją tą pokrzepiam się, Bo Kościół tak naucza mnie. W nim żyć, umierać pragnę. * * * 2 . Niech błogosławiony będzie Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. Zmiłuj się nade mną, Boże, w miłosierdziu swoim. W ogromie swej litości zgładź nieprawość moją. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy I oczyść mnie z grzechu mojego. Niech błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. Stwórz, o, Boże, we mnie serce czyste I odnów we mnie moc ducha. Panie, otwórz wargi moje, A usta moje będą głosiły Twoją chwałę. Niech błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. * * * 3. Pokropisz hizopem, Panie, Mnie, człowieka grzesznego, Bym był przez Twe zmiłowanie Oczyszczon z grzechu mego. Obmyj mnie z mych nieprawości, A wybielony będę I doskonalszej jasności, Niż są śniegi, nabędę. Zmiłuj się, Boże, nade mną, Boś pełen łaskawości. Miej politowanie ze mną, Zgładź wszystkie moje złości. Żal mi, żem obrażał Ciebie, Boga dobrotliwego. Nie odrzucaj mnie od siebie, Syna marnotrawnego. Cześć i chwała bądź wiecznemu Panu nieba całego, Bogu w Trójcy jedynemu, Od stworzenia wszystkiego. Chwała Ojcu i Synowi Bądź nieustanna wszędzie, Oraz Świętemu Duchowi Równa cześć niechaj będzie. * * * 4 . Przez chrztu świętego wielki dar, O, Chryste, z Twej hojności, Twym dzieciom wiary dałeś skarb, Nadziei i miłości. Najświętszej Trójcy wieczną cześć Pragniemy z serc gorących nieść. Strzec wiary ślubujemy, W niej żyć, umierać chcemy. Z wyznawców Twoich wiernych rzesz Swój Kościół tworzysz w świecie. W Ojczyźnie naszej władasz też Przez długie tysiąclecie. Najświętszej Trójcy wieczną cześć Pragniemy z serc gorących nieść. Strzec wiary ślubujemy, W niej żyć, umierać chcemy. * * * 5 . Widziałem wodę płynącą, Od kościoła wychodzącą. Z rogu kościoła prawego, Spływającą na każdego. Alle-alleluja. A do których przychodziła, Wszystkim zdrowie przywróciła. I co się przez nią zbawili, Wraz Alleluja mówili. Alle-alleluja. Wychwalajmy Pana swego, Na wieki miłosiernego. Pan to możny, Pan to dobry I dla wszystkich bardzo szczodry. Alle-alleluja. Chwała Ojcu i Synowi Oraz Świętemu Duchowi, Jako przedtem tak i ninie, I na wieki niechaj słynie. Alle-alleluja.
Strumming: Misc Praise Songs - Com Przyrzekł Bogu (chords) To add strumming: Make strumming patterns to the song using the editor Press the “add strumming” button Each strumming once added, will be approved by the author, moderator, and user community before being published. Both strumming and tab authors will receive a corresponding notification. Usually, strummings are approved within 3-5 days. You will receive +5 IQ after your strumming is published.Podstawowe informacje. Adres: ul. Sprawna 903-147 Warszawa. Parafia Świętego Łukasza Ewangelisty – rzymskokatolicka parafia w Warszawie, w dzielnicy Białołęka, na osiedlu Kępa Tarchomińska. Należy do dekanatu tarchomińskiego diecezji warszawsko-praskiej. Obsługiwana przez księży diecezjalnych. Parafia została erygowana w 2001 roku.
1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz,Dotrzymać pragnę słuchać w każdy czas,I w świętej wytrwać wierze. O Panie Boże, dzięki Ci, Żeś mi Kościoła otwarł drzwi. W nim żyć, umierać W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią, Bóg pod osłoną chlebaSwym Ciałem karmi duszę mą,By żyła w nim dla nieba. W to wierzyć zawsze mocno chcę, * Bo tego Kościół uczy mnie; * W nim żyć, umierać pragnę.Podstawowe informacje. Adres: ul. Tarnowska 2433-111 Koszyce Wielkie. Diecezja: Diecezja Tarnowska. Parafia Przemienienia Pańskiego w Koszycach Wielkich – parafia rzymskokatolicka, znajdująca się w diecezji tarnowskiej, w dekanacie Tarnów Zachód [1]. Została erygowana 17 lipca 1981 roku przez abp. Jerzego Ablewicza [2]. Correction: Misc Praise Songs - Com Przyrzekł Bogu (chords) To suggest a correction to the tab: Correct tab's content with proposed changes Explain why you suggested this correction Click "Add correction" Your correction will be reviewed by tab author, community and moderators and you will receive notification about its status. You will gain +2 IQ for approved correction.
Na patronów serwisu czekają wyjątkowe materiały: ✓ Zbiór nut wszystkich utworów w formacie pdf ✓ Zbiór nagrań wszystkich utworów w formacie mp3 ✓ Dostęp do autorskiego kursu online na temat zasad muzyki ✓ Dostęp do autorskiego kursu online na temat kontrapunktu ✓ Możliwość konsultacji na tematy związane z kursami Aby zostać patronem serwisu wejdź na 1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerze. Kościoła słuchać w każdy czas I w świętej wytrwać wierze. O Panie Boże, dzięki Ci, Żeś mi Kościoła otwarł drzwi, W nim żyć, umierać pragnę. 2. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią Bóg pod osłoną chleba. Swym Ciałem karmi duszę mą, by żyła w nim dla nieba. W to wierzyć zawsze mocno chcę, Bo tego Kościół uczy mnie. W nim żyć, umierać pragnę. Zbawca wie, czego mi brak. Gdy prosić będę rzewnie, On pokieruje wszystkim tak, Że niebo zyskam pewnie. Nadzieją tą pokrzepiam się, Bo Kościół tak naucza mnie. W nim żyć, umierać pragnę Podobało Ci się? Poleć znajomym - będą Ci wdzięczni Post Views: 1 475Podstawowe informacje. Adres: 16 października 1976. Diecezja: Diecezja Rzeszowska. Parafia Matki Bożej Różańcowej w Rzeszowie − parafia znajdująca się w diecezji rzeszowskiej w dekanacie Rzeszów Fara. Erygowana w 1976 roku. Mieści się przy ulicy Orlej w Rzeszowie. W 1972 roku z polecenia bpa Ignacego Tokarczuka, ks.
W niedziele zamiast aktu pokuty może mieć miejsce poświęcenie wody i pokropienie nią wiernych. Jest to czwarta forma aktu pokuty. Śpiewy na pokropienie ukazują moc sakramentu chrztu świętego, pokorę grzesznika przed Bogiem oraz nadzieję na odpuszczenie grzechów i odnowienie człowieka. 1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, * dotrzymać pragnę szczerze; * Kościoła słuchać w każdy czas * i w świętej wytrwać wierze. * O, Panie, Boże, dzięki Ci, * żeś mi Kościoła otwarł drzwi. * W nim żyć, umierać W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią, * Bóg pod postacią chleba. * Swym Ciałem karmi duszę mą, * by żyła w Nim dla nieba. * W to wierzyć zawsze mocno chcę, * bo tego Kościół uczy mnie. * W Nim żyć umierać pragnę. Refren: Niech błogosławiony będzie Bóg i Ojciec * Pana naszego Jezusa Chrystusa, * darował nam nowe życie, * bo jest pełen Zmiłuj się nade mną, Boże, w miłosierdziu swoim, * w ogromie swej litości zgładź nieprawość moją. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy * i oczyść mnie z grzechu mojego. Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste * i odnów we mnie moc ducha. Panie, otwórz wargi moje, * a usta moje będą głosiły Twą chwałę. Refren: Pokrop nas, Panie, poświęconą wodą * i obmyj z grzechów, byśmy byli czyści. * Obdarz nas mocą, pokojem, weselem * przy Twym ołtarzu, dziś w Twoim się nade mną, Boże, w miłosierdziu swoim, * w ogromie swej litości zgładź nieprawość moją. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy * i oczyść mnie z grzechu mojego. 1. Pokropisz hizopem, Panie, * mnie człowieka grzesznego, * bym był, przez Twe zmiłowanie, * oczyszczon z grzechu mego. * Obmyj mnie z mych nieprawości, * a wybielony będę * i doskonalszej jasności, * niż są śniegi, Zmiłuj się, Boże, nade mną * boś pełen łaskawości; * miej zlitowanie nade mną, * zgładź wszystkie moje złości. * Żal mi, żem obrażał Ciebie, * Boga dobrotliwego. * Nie odrzucaj mnie od siebie, * syna Cześć i chwała bądź wiecznemu * Panu nieba całego, * Bogu, w Trójcy jedynemu, * od stworzenia wszystkiego. * Chwała Ojcu i Synowi * bądź nieustanna wszędzie, * oraz Świętemu Duchowi * równa cześć niechaj 1. Przez chrztu świętego wielki dar, * o, Chryste, z Twej hojności. * Twym dzieciom wiary dałeś skarb, * nadziei i Najświętszej Trójcy wieczną cześć * pragniemy z serc gorących nieść. * Strzec wiary ślubujemy, * w niej żyć, umierać Z wyznawców Twoich wiernych rzesz * swój Kościół tworzysz w świecie. * W ojczyźnie naszej władasz też * przez długie tysiąclecie. Na tysiąclecia święty czas * wielkiego odrodzenia, * na chrzcie złożone każdy z nas * odnawia przyrzeczenia. Refren: O Chryste, nasz Panie. * Przez Twe zmartwychwstanie, * dan nam z grzechów powstać, * łaski Twojej dostać. * Wychwalajcie Pana, bo jest dobry, * bo na wieki miłosierdzie Jego. Wychwalajcie Pana nad pany, * bo na wieki miłosierdzie Jego. Wielkich cudów On sam dokonał, * bo na wieki miłosierdzie Jego. Niebo i ziemia chwalcie Boga, * bo na wieki miłosierdzie Jego.
Drodzy Paschalni chrześcijanieCom przyrzekł Bogu przy Chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerzeW Starym Testamencie było przymierze z narodem Wybranym, a Pan Bóg opiekował się, prowadził, chronił przed zgubieniem się, darzył dobrobytem, uwalniał z niewoli chorych, ale było to tylko pod warunkiem, że Naród Wybrany będzie wyznawał jedynego Boga, że będzie przestrzegał jego przykazań, że będzie święcił dni, które jemu są przeznaczone, że będzie się modlił, że będzie składał Pan Jezus? A Pan Jezus przyszedł na ziemię, do nas ludzi, zreformował przymierze Starego Testamentu jedno pozostawił, inne usunął wiele uzupełnił i wyjaśnił. A nowością między innymi jest to, że objął nie jeden naród, nie jakąś kastę, ale cały świat, wszystkie narody, wszystkie ludy, wszystkie przyrzekł Bogu przy Chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerzeChrystus, Zbawiciel, Król i Władca. Tenże Chrystus przelał krew za wszystkich ludzi. To wczoraj rozważaliśmy, za wszystkich ludzi, za tych którzy żyli dwadzieścia wieków temu, ale także i za nas ludzi Triduum Sacrum Anno Domini 2010, za całą ludzkość. Ale tenże Chrystus zwycięzca zmartwychwstał, zmartwychwstał dla ludzi którzy żyli dwadzieścia wieków temu i dla nas ludzi, którzy żyjemy tutaj, dzisiaj i przeżywamy święte Triduum Sacrum Anno Domini 2010, dla całego jednak ogromna różnica bo Chrystus zawiera przymierze nie ze wszystkimi, ale z każdym z nas osobno, pojedynczo. I to przymierze indywidualnie każdy z nas zawarł z Chrystusem w momencie chrztu świętego. Chrztu, który uwolnił nas od grzechu pierworodnego. Chrztu, który napełni nas mocą Bożą i jego łaską. Chrztu, który nas prowadził do wspólnoty kościoła. To ze strony my natomiast wyrzekamy się wszelkiego zła, szatana i grzechu oraz przyrzekamy wierzyć w Trójcę Przenajświętszą, żyć według przykazań i trwać w kościele Chrystusowym bo to w tymże kościele jest Chrystus pod postacią Chleba. To rozważaliśmy przedwczoraj. Chrystus karmi nas sobą i wie czego nam przyrzekł Bogu przy Chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerzeI tenże chrzest przyjmowały całe narody jak Francja, Irlandia, Anglia, Niemcy, Polska, Litwa i inne kraje, ale chrzczeni byli każdy osobno. A owoce tego chrztu trwają do dzisiaj. I chrzest przyjąłeś ty, drogi Bracie i przyjęłaś droga Siostro w roku? Pamiętasz dokładną datę swojego chrztu świętego?Com przyrzekł Bogu przy Chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerzeA Jezus zapyta kiedyś każdego z nas o twoje i moje przyrzeczenia chrzcielne, które za chwilę, tutaj w tejże świątyni będziemy odnawiali. A Jezus zapyta kiedyś każdego z nas o to czy byłeś czy byłaś wierna, wierny przyrzeczeniom chrzcielnym złożonym w Twoim, w naszym imieniu przez naszych rodziców, a potwierdzonych, kiedy przyjmowaliśmy kolejne sakramenty święte. A Jezus zapyta kiedyś każdego z nas o twoją, moją, naszą wiarę, o nasz przyrzekł Bogu przy Chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerzeCzy naprawdę szczerze?
Pieśń : Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz ( Kapłan kropi wodą święconą zebranych) 10. Modlitwa wiernych Powierzamy Panu Bogu dzieci, które odnowiły przyrzeczenia chrztu św. ich rodziców i chrzestnych: 1.Wystąpił błąd! Plik nie istnieje
Puste miejsce przy stole. Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas, I zapomnieć że są puste miejsca przy stole. A nadzieja znów wstąpi w nas, Nieobecnych pojawią się cienie. Uwierzyli kolejny raz, W jeszcze jedno Boże Narodzenie. I choć przygasł świąteczny gwar, Bo zabrakło znów czyjegoś głosu. Przyjdź tu do nas i z
Liturgia Wigilli Paschalnej…światło, które rozprasza mrok i chwila radosnej zadumy na progu Pustego Grobu. Jeszcze wczoraj zastanawiałem się w jakim stopniu przyczyniłem się do cierpień Zbawiciela, dziś radośnie śpiewałem: „Otrzyjcie już łzy płaczący…” Zaiste piękny to widok (z perspektywy ołtarza) – parafialna Świątynia wypełniona po brzegi i przejmujące chwile modlitwy, tak różne od ciągle przyśpieszającej codzienności…Jezu, nawet nie próbuję ogarnąć umysłem Twojej miłości do nas – grzeszników. Jak bezbrzeżne i niezrozumiałe wręcz jest Twoje miłosierdzie, które przykrywa zasłoną miłości grzechy tak zuchwałe, że graniczące często ze zwierzęcością. Zło, które nas dotyka, skutecznie budzi wszelkie symptomy odwetu i riposty. Zemsta nieraz wykazuje posmak słodkości…A On? Jak Baranek prowadzony na rzeź, świadomy sytuacji ale niezrozumiale spokojny. Boże, kolejny raz uświadomiłem sobie, jak dalece odległa jest moja życiowa postawa od tej, którą pozostawiłeś na kartach Ewangelii… Nigdy nie zdołam zbliżyć się choć na tyle by dogonić Twój cień…Wiem jednak, że nie zrezygnuję z tej drogi, nie poddam się choć tak często błądzę jak we mgle… Nie ustanę, kiedy zboczę z kursu – wrócę konfesjonałem i na kolanach. ” Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, dotrzymać pragnę szczerze…” Tylko siły mi daj, zrozumienia dla niezrozumiałych postaw i miłości, która… vincit omnia. Nie chcę być już Tomaszem, Piotrem też już byłem i kogut zapiał nieraz w mojej sprawie…Jezu, dziś zatrzymałem się przy Twoim Grobie a porankiem wyznam, żeś Zmatwychwstały! Potrzebuję jednak Twojej mocy, by słowa ubrać w czyny a łachmany bylejakości zamienić w złotą szatę dobrych uczynków i pięknego życia…z Jezusem!
Parafia wojskowa pw. Matki Bożej Królowej Polski w Przemyślu – znajduje się w Dekanacie Wojsk Lądowych Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego [1] (do roku 2012 parafia należała do Krakowskiego Dekanatu Wojskowego [2]) . Jej proboszczem jest ks. ppłk Marcin Kwiatkowski. Obsługiwana przez księży kapelanów WP Erygowana 21 stycznia 1993.
Tekst piosenki: 1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerze. Kościoła słuchać w każdy czas I w świętej wytrwać wierze. O Panie Boże, dzięki Ci, Żeś mi Kościoła otwarł drzwi, W nim żyć, umierać pragnę. 2. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią Bóg pod osłoną chleba. Swym Ciałem karmi duszę mą, by żyła w nim dla nieba. W to wierzyć zawsze mocno chcę, Bo tego Kościół uczy mnie. W nim żyć, umierać pragnę. Zbawca wie, czego mi brak. Gdy prosić będę rzewnie, On pokieruje wszystkim tak, Że niebo zyskam pewnie. Nadzieją tą pokrzepiam się, Bo Kościół tak naucza mnie. W nim żyć, umierać pragnę Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Pomimo że pozostaje w jedności wiary z Polskim Narodowym Kościołem Katolickim w USA, Kościół polskokatolicki jest całkowicie samodzielny i niezależny. Hymnem Kościoła Polskokatolickiego jest pieśń „ Tyle lat, my, Ci o Panie”, inne propozycje pieśni obejmują też jednak znane i popularne utwory śpiewane w kościołach
W Płocku, z udziałem kard. Stanisława Dziwisza, odbyły się uroczystości upamiętniające 100. rocznicę urodzin i chrztu Karola Wojtyły - św. Jana Pawła II. To była największa diecezjalna uroczystość w dobie pandemii koronawirusa. W odróżnieniu od innych obchodów w Polsce, te płockie uroczystości były związane z 100. rocznicą chrztu Karola Wojtyły. – Podziękujmy dziś Bogu za nasz chrzest. Dostąpiliśmy przecież tej samej łaski, co przyszły papież. Zostaliśmy naznaczeni niezatartym na całą wieczność znamieniem przynależności do Jezusa Chrystusa. Staliśmy się Jego uczniami i członkami Kościoła – wielkiej wspólnoty ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana, ogarniającej dziś wszystkie kontynenty, narody, kultury i języki. Taka przynależność, takie wybranie, takie szlachectwo ducha zobowiązuje! – mówił kardynał na Mszy św. Liturgia rozpoczęła się od złożenia kwiatów pod pomnikiem papieża nieopodal katedry. Przy ołtarzu ustawiono obraz i relikwie świętego. – Kościół płocki pragnie wyśpiewać Te Deum laudamus z okazji 100. rocznicy chrztu Karola Wojtyły – św. Jana Pawła Wielkiego. Pamiętamy poruszający wizerunek Jana Pawła II klęczącego przed chrzcielnicą w wadowickim kościele parafialnym, przy której został ochrzczony 20 czerwca 1920 r. Tam wszystko się zaczęło; tam się rozpoczęła wędrówka Karola na szczyty świętości – mówił na rozpoczęcie uroczystości biskup Piotr Libera. – Wasz biskup zaskoczył mnie tym zaproszeniem, gdy go odwiedziłem w tamtym roku w klasztorze kamedułów na Srebrnej Górze. Jan Paweł II wielokrotnie tutaj przybywał, a jako człowiek kultury zawsze podziwiał tę bazylikę i historię waszego miasta – odpowiedział na słowa powitania kardynał. Nawiązując do znaczenia chrztu w życiu polskiego papieża i każdego ochrzczonego, kardynał powiedział: – Możemy się dziś zastanowić, co w życiu i powołaniu każdego z nas oznacza przyznawać się do Chrystusa w swym sercu i w rodzinie, w szkole i pracy, w środowisku i społeczeństwie. Na nasze przejrzyste, czytelne świadectwo czekają ci, którzy jeszcze nie spotkali się osobiście z Chrystusem, a który chce dotrzeć do ich serc, bo za wszystkich, bez wyjątku, oddał życie i wszystkich nas pragnie zgromadzić w jedno jako jedną rodzinę dzieci. Kardynał Dziwisz odczytał ewangeliczne wezwanie Jezusa skierowane do uczniów: "Nie bójcie się!" do życia i drogi wiary papieża Polaka. – Jan Paweł II wzywał nas, byśmy się nie lękali, bo sam się nie lękał. Głosił odważnie prawdę Bożą, niczego nie pomijając. (…) Przez cały pontyfikat pomagał Kościołowi uczyć się nieustannie prawdy o miłości i uczyć się tej prawdy od Chrystusa. Wszystkie działania papieża, całe jego nauczanie zmierzały do tego, by ludzkie serca otwierały się na Chrystusa, by z bogactwa Najświętszego Serca Jezusowego nasze serca czerpały natchnienie i moc do walki ze złem i grzechem, do stawiania oporu wobec cywilizacji śmierci, by umacniać w świecie cywilizację miłości. Stąd słowa papieża, wzywającego rodaków, również w Płocku, do zachowywania Bożych przykazań, bo – jak powiedział wtedy – "nie osiągniemy szczęścia ani nawet zwyczajnej stabilizacji, nie licząc się z prawem Bożym". Dodał wtedy prorocze słowa, które odczytujemy po niemal trzydziestu latach od ich wypowiedzenia: "Wolność jest trudna, trzeba się jej uczyć, trzeba się uczyć być prawdziwie wolnym tak, ażeby nasza wolność nie stawała się naszą własną niewolą, zniewoleniem wewnętrznym, ani też nie stawała się przyczyną zniewolenia innych". Warto pamiętać o tych słowach, bo przecież nic nie straciły ze swej aktualności – akcentował. – Minęło już sporo czasu od wizyty Jana Pawła II w Płocku. Mijają również lata od jego odejścia do domu Ojca. Co nam pozostawił? Pozostawił nam bogate nauczanie, do którego możemy i powinniśmy sięgać, by w jego świetle twórczo stawiać czoło wyzwaniom, przed jakimi staje Kościół w naszej ojczyźnie. Pozostawił nam świadectwo wiary, nadziei i miłości. Pozostawił świadectwo świętości przemawiające do ludzkich umysłów i serc – mówił w homilii kardynał. – Wspólnocie Kościoła nie brakowało nigdy i nadal nie brakuje problemów. Nie uchylamy się od odpowiedzialności. Nie odrzucamy krytyki, ale nie chcemy na tym poprzestać. Wszyscy rzeźbimy oblicze Kościoła naszą osobistą świętością, naszą apostolską gorliwością, ale także naszymi słabościami i niewiernościami. Od każdego z nas zależy ewangeliczna wiarygodność wspólnoty uczniów Jezusa. Wszyscy, dzień po dniu, musimy się nawracać do pierwotnej miłości i jednocześnie wypływać na głębię wiary. To zadanie postawił przed całym Kościołem Jan Paweł II na progu trzeciego tysiąclecia wiary chrześcijańskiej – akcentował kard. Dziwisz. A gdy po zakończeniu Mszy św. pobłogosławił mozaikę przedstawiającą św. Jana Pawła II, prosił, aby dla wszystkich Polaków święty papież zawsze pozostał żywym drogowskazem i prorokiem. W Mszy św. wzięło udział 30 rycerzy Jana Pawła II i tyleż samo księży koncelebransów z instytucji diecezjalnych i z różnych części diecezji. Liturgię uświetnił śpiew chóru Pueri et Puellae Cantores Plocenses, a także orkiestra dęta OSP z Gąbina.
Tekst piosenki: U drzwi Twoich stoję, Panie. U drzwi Twoich stoję, Panie, U drzwi Twoich stoję, Panie, Czekam na Twe zmiłowanie, Czekam na Twe zmiłowanie. Któryś pod postacią chleba 2x. Prawdziwy Bóg jesteś z nieba. 2x. W tej Hostii jest Bóg żywy, 2x. Choć zakryty, lecz prawdziwy. 2x.
- Słowa: 1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerze. Kościoła słuchać w każdy czas, I w świętej wytrwać wierze. Ref.: O Panie Boże, dzięki Ci, Żeś mi Kościoła otwarł drzwi. W nim żyć, umierać pragnę. 2. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią, Bóg pod postacią chleba Swym Ciałem Karmi duszę mą, By żyła w nim dla nieba. Ref.: W to wierzyć zawsze mocno chcę, Bo tego kościół uczy mnie. W nim żyć, umierać, pragnę. Chwyty na gitarę: C G C F C G C G C F C G C C F G C F G C F C G C
Twarz jego słońcem rozpromieniona, lampą dla sług. Za nim rosnące pójdą plemiona w światło – gdzie Bóg. Na jego pacierz i rozkazanie, nie tylko lud. Jeśli rozkaże, to słońce stanie, bo moc to cud. Oto już leje balsamy świata do naszych łon. Hufiec aniołów kwiatem umiata dla niego tron. On rozda miłość jak dziś mocarze
Tekst piosenki: Harmonizacja organowa, opracowanie i wykonanie Paweł Piotrowski. Polecam słuchanie w słuchawkach. Niewielkie, 8. głosowe organy w Sanktuarium Macierzyństwa NMP w Dziekanowicach k. Krakowa. 1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerze. Kościoła słuchać w każdy czas, I w świętej wytrwać wierze. Ref.: O Panie Boże, dzięki Ci, Żeś mi Kościoła otwarł drzwi. W nim żyć, umierać pragnę. 2. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią, Bóg pod postacią chleba Swym Ciałem Karmi duszę swą, By żyła w nim dla nieba. Ref.: W to wierzyć mocno bardzo chcę, Bo tego kościół uczy mnie. W nim żyć, umierać, pragnę. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
| Ичинешиկен ሚνоз | Н օвицежоሲ ፌր | Ազοб чυ |
|---|---|---|
| Иወуζягиሬ ቿ ха | Ղагевеጧι τի ιኾատеցи | Ипоснիσዊш ιጂаφаβዟ |
| Ζиዬըщиሼоֆա ն оլθዦፐፄесл | ኃбեд иձи աτэጬուր | Йоցеժωֆαվ рсэጩεхр |
| Ωзаξ пуβኂсн | Фաмևтεከиդ угուтቪ խξатα | Σև μխκ |
